Miejsce walki
Zasady główne
W zawodach kudo dozwolone są: uderzenia głową, rękami, łokciami, kolanami, nogami(frontalne i okrężne) we wszystkie części ciała poza uderzeniami w krocze (wyjątek: w kategorii “open”, gdzie różnica między zawodnikami wynosi 20 jednostek ,dozwolone są uderzenia w krocze nogą lub kolanem. Różnica 30 jednostek—nogą, kolanem, ręką, lecz uderzenia mogą być tylko pojedyncze).
Zabronione są także uderzenia: w tył głowy i w kręgosłup, ze “stójki” lub z “dosiadu” w leżącego zawodnika, w staw kolanowy przeciw zgięciu anatomicznemu, w szyję (krtań) bokiem dłoni lub palcami .
Dopuszczone są wszystkie rzuty, podcięcia i obalenia z wyłączeniem rzutów: na głowę oraz od siebie do tyłu, gdy przeciwnik znajduje się na brzuchu lub stoi na czworakach, chwytając go za szyję (ze strony przeciwnika). Z tego położenia zabronione jest również kręcenie lub szarpanie głowy przeciwnika na boki .
W parterze można zakładać dźwignie oraz stosować techniki duszenia, z wyłączeniem sytuacji, gdy zawodnik znajduje się w “knockdownie”(po uznaniu “juko”).W stójce dźwignie i duszenia są zakazane.
Chwytanie za: kudogi, ręce, nogi czy zagarnięcia za kark są dozwolone, zakazane jest trzymanie czy szarpanie za kask.
Zabronione jest atakowanie przeciwnika po komendzie “mate” (zaprzestanie walki) oraz celowe wychodzenie za pole walki.
W przypadku naruszeń reguł zawodnikowi daje się “hansoku”—1, przy drugim naruszeniu zawodnikowi daje się “hansoku”— 2, a jego oponentowi daje się ocenę “koka”, przy trzecim naruszeniu — “hansoku”—3, a oponentowi — “juko”, przy czwartym naruszeniu — “hansoku”—4, a oponentowi — “wazari”. Zawodnik, który otrzymał “hansoku”—4 zostaje zdyskwalifikowany.
Oceny
Zawody są przeprowadzane według reguł kontakt-knockdownu. Nie ma punktów, są tylko oceny. Oceniane są działania przynoszące przeciwnikowi wstrząs lub jego upadek.
Oceny:
- “Koka”
- “Juko”
- “Wazari”
- “Ippon”
Przyznawanie ocen
“Koka” :
- atak w głowę nie doprowadza do knockdown, jednak głowa doznaje wstrząsu, uginają się nogi, zniekształca się stójka, przeciwnik cofa się,
- atak w korpus (średni poziom) — zmusza przeciwnika zgiąć się w brzuchu,
- atak w nogi (dolny poziom) — zawodnik okazuje ból, zaczyna włóczyć nogę,
- w przypadku rzutu amplitudowego (z oderwaniem obu nóg), kiedy zawodnik rzucający zostaje w stójce. Takich rzutów nie dotyczy “skrętówka” i “podcięcie”,
- “kime” (jest to zaznaczenie uderzeń w głowę, bez bezpośredniego kontaktu, na leżącym przeciwniku w taki sposób, żeby pokazać, że gdyby ciosy doszły, to by oznaczało dobicie przeciwnika) po rzucie, podcięciu. Zaznaczenie “kime” (ręką, łokciem, nogą) w górną część ciała więcej niż 2 razy,
- “kime” (dobicie) z “dosiadu” (siedząc na górze), zaznaczenie po kolei 4—5 uderzeń w otwartą, niebronioną część twarzy. Ocenę “Koka” za “kime” z “dosiadu” można otrzymać tylko jeden raz w ciągu 3— minutowego pojedynku,
- w przypadku, gdy przeciwnik otrzymuje “hansoku”—2
Przypadki, kiedy “koka” nie jest przyznawana:
- uderzenia są niewystarczająco mocne i wyraźne,
- “kime” są zbyt odległe,
- “kime” w dolną część ciała,
- podczas zaznaczania “kime” zawodnik z dołu broni się lub wyprowadza uderzenia kontrujące.
“Juko
” :
- efektywny atak, w wyniku którego przeciwnik upadł lub dotknął tatami inną niż stopa częścią ciała do 2 sek.
- po otrzymaniu uderzenia przeciwnik stracił ochotę do kontynuowania walki (zachwiał się, przysiadł, opuścił ręce), stojący knockdown do 2 sek.
- po przyznaniu oceny “koka” idzie nieprzerwany atak, w większości w rejon głowy w ciągu 2 sek. (przeciwnik nie wyprowadza uderzeń, słabo się broni),
- w przypadku gdy przeciwnik otrzymuje “hansoku”—3
“ Wazari” :
- po ataku przeciwnik nie jest w stanie prowadzić pojedynku, znajdując się w stanie knockdownu od 2 do 4 sek. (tzn. po otrzymaniu oceny “juko” mijają 2 sek.)
- nieprzerwany jednostronny atak 2 sekundy po otrzymaniu oceny “juko”
- w przypadku gdy przeciwnik otrzymuje “hansoku”—4,
“Ippon” :
- po knockdownie przeciwnik nie jest w stanie kontynuować pojedynku 6 sek
- jednostronny atak, przeważnie w górny poziom (górną część ciała) dłużej niż 6 sek
- założenie dźwigni lub duszenie
- sekundant lub zawodnik odmawiają kontynuowania walki
Priorytety technik przy ogłaszaniu werdyktu sędziego
W przypadku, gdy nie ma oczywistej różnicy w ocenach obu zawodników, decyzja zapada w następującej kolejności:
- przewaga w technikach uderzeniowych
- przewaga w rzutach
- przewaga w walce w parterze
Na przykład:
- jeden z zawodników dobrze uderza, wyprowadza dokładne uderzenia rękami i nogami, a drugi tylko walczy w parterze. Zwycięstwo będzie oddane zawodnikowi z przewagą w technikach uderzeniowych
- obaj zawodnicy wyprowadzili mniej więcej jednakową ilość dokładnych uderzeń, głównie w rejon głowy, lecz jeden z nich przy tym wykonywał rzuty, a drugi nie. Zwycięstwo będzie oddane pierwszemu, bardziej uniwersalnemu zawodnikowi
- obaj zawodnicy są równi (jednakowo uderzają i wykonują rzuty) lecz jeden jest bardziej aktywny w parterze, tzn. próbuje założyć dźwignię, duszenie, uderza itd. Zwycięstwo będzie oddane jemu
- uwzględnia się również długość aktywności w pojedynku. Przewagę oddaje się zawodnikowi, który był aktywny cały czas podczas trwania pojedynku lub w drugiej jego połowie (końcówce)
Czym kierują się sędziowie przy ogłaszaniu werdyktu?
Dla ogłoszenia sprawiedliwego werdyktu przyjęty jest schemat 5—ciu sędziów. Główny sędzia na tatami (susin) posiada 2 głosy, każdy z bocznych sędziów — 1 głos.
Pojedynek wygrywa ten zawodnik, który zbierze więcej ocen lub otrzyma ocenę wyższą niż przeciwnik.
Uwagi:
Jeżeli pojedynek kończy się z rozłożeniem ocen:
— Biały — “koka” (uderzeniowa)
— Niebieski — “koka” (”kime” z “dosiadu”) lub za rzut
W tym przypadku zwycięstwo jest oddane białemu.
